Bert en Betsie zijn een paar maanden vrijwiligers bij ADI in Jeruzalem geweest. Ze hebben zich enorm ingezet in het klasje van juf Miryam. Dit is wat ze er zelf over schreven nadat ze op de helft van hun tijd in Jeruzalem waren:
“ADI is de instelling waar we werken in ons klasje met zwaar lichamelijk en geestelijk gehandicapte kinderen. De oudste is dertien, de jongste tien. We worden steeds meer bij de zorg en, wat heet, het onderwijs betrokken. Er zijn steeds meer momenten dat we een beetje contact met de kinderen hebben. Er is inmiddels ook een beetje herkenning. Maar we tellen deze zegeningen toch maar in seconden. Wat hebben wij een bewondering gekregen voor al die onvermoeibare mensen die elke dag opnieuw op zoek gaan naar mogelijkheden en kwaliteiten, die deze zo moeilijk bereikbare kinderen toch zouden kunnen hebben. Vooral door veel te herhalen is er de hoop dat er mogelijk toch iets tot hen doordringt en blijft hangen. Elke dag horen ze welke dag het is. Hier in Israël tèllen we de dagen. Woensdag is de vierde dag, dus worden vier gele balletjes op klittenband op een plankje de kinderen voorgehouden. Het plankje raken ze aan, aan het materiaal en aan het aantal balletjes herkennen ze de dag. Er wordt gesnoezeld, met muziek, licht en geluid. We knutselen met ze op een heel basale manier. Er wordt veel geknuffeld. De fysiotherapeut geeft meerdere keren per week elk kind een behandeling. Niemand van de kinderen heeft gezonde benen of armen om goed te kunnen bewegen, ze krijgen allemaal steun via spalken en een brace. Maar er zijn wel ingenieuze toestellen waarmee ze toch een beetje kunnen lopen of een tijdje rechtop kunnen staan. Wat de nadelen van altijd maar zitten of liggen een beetje opheft. Donderdag hebben we de kinderen de stad in genomen, lekker buiten, in de zon hebben we een morgen met ze gewandeld. Vijftien rolstoelen en allemaal in de tram naar de Joodse markt aan de Jaffastraat.”
Ze vonden het moeilijk om afscheid te nemen van “hun” kinderen, maar werden uitgebreid in het zonnetje gezet door Miryam en haar staf. Hieronder een impressie van hun tijd bij ADI.
