Eén besmetting kan al desastreus zijn

20 maart 2020

Zowel in Nederland als in Israël worden er elke dag nieuwe en strengere maatregelen genomen en het openbare leven ingeperkt om de verspreiding van COVID-19 (coronavirus) in te dammen.

De ernstig meervoudig gehandicapte kinderen van ADI hebben meestal een zwak immuunsysteem. Ook hebben de meeste kinderen sowieso al middelmatig tot ernstige problemen met ademhalen vanwege hun lichamelijke beperkingen.

Natuurlijk vertrouwen we op G’d en bidden we dagelijks voor genezing voor de kwetsbaren: ouderen en de kinderen van ADI, voor de mensen in Israël en de hele wereld…

Bang

Maar als ik eerlijk ben: we zijn doodsbang voor het virus. Het heeft de capaciteit zich snel te verplaatsen en als we ook maar één geval van het virus binnen de muren van ADI krijgen, dan kan dat desastreuze gevolgen hebben. Daar denken we liever niet aan.

Het klinkt misschien eenvoudig om dit met allerlei maatregelen te voorkomen, maar we hebben vanwege de intensieve zorg te maken met veel medewerkers en vrijwilligers die overal vandaan komen. Het risico dat iemand besmet raakt door het virus, zonder het te weten, groeit met de dag.

ADI heeft in haar vier afdelingen ongeveer 500 inwonende meervoudig beperkte baby’s, kinderen, jongvolwassenen en volwassenen. Daarnaast verstrekken we aan zo’n 300 kinderen het hele educatieve en medische programma op scholen en we verzorgen elk jaar 45.000 poliklinische behandelingen.

De inwonende kinderen zijn over het algemeen het zwaarst gehandicapt en voor hen staan we hoe dan ook klaar. Om hen niet in gevaar te brengen heeft ADI helaas moeten besluiten alle externe zorgtaken te sluiten. Sinds begin vorige week is de school dicht voor externe kinderen en worden er geen poliklinische behandelingen verstrekt.

Naar huis

Om het besmettingsgevaar te voorkomen zijn ook alle Israëlische vrijwilligers naar huis gestuurd. In verband met het sluiten van de scholen in Israël moeten we het doen met ongeveer de helft van het reguliere personeel. Gelukkig zijn de buitenlandse vrijwilligers (die in de buurt van ADI wonen) wel gebleven. Zij helpen in deze noodsituatie mee als volwaardig personeel, in shifts van twaalf uur.

Als we ook maar één geval van het virus binnen de muren van ADI krijgen, dan kan dat desastreuse gevolgen hebben.

Op een normale dag bij ADI ontvangen we zo’n 150 bezoekers, omdat we de liefde voor de beperkte medemens willen delen. Bij het begin van de uitbraak van het nieuwe coronavirus zijn we echter al begonnen de afdelingen te sluiten voor bezoeken.

Secuur

Elke medewerker moet voordat zij of hij naar binnen mag het overzicht van de laatste ontwikkelingen doornemen (waar zijn welke besmette mensen geweest, nieuwe regels en beperkingen van het Ministerie van Volksgezondheid) en pas na goedkeuring mogen ze aan de slag. Het is natuurlijk overbodig om te vermelden dat eenmaal binnen er nog secuurder wordt omgegaan met de hygiëneregels dan normaal.

De negatieve neveneffecten op de bewoners proberen we te beperken. Omdat los van de medewerkers niemand naar binnen mag, krijgen de bewoners vrijwel geen bezoek. Door middel van Skype, en videobellen blijven ze toch in contact met hun familie en de vrijwilligers die normaliter op bezoek komen. Naar buiten mag niet. In ADI Negev en ADI Gedera is er gelukkig veel ruimte. De afdelingen van ADI in Jeruzalem en Bnei Berak, die midden in de stad liggen, moeten het doen met een dakterras.

In Israël is er, net als in Nederland, veel stress onder de bevolking.

Vaak moet ik denken aan de tekst van Jesaja 26:20 en vraag de Eeuwige dat er spoedig genezing zal komen voor de kwetsbaren, ouderen en de hele wereld.