In oktober hebben Soroosh en Bijan Shambayati, een vader en zoon uit Londen, twee weken vrijwilligerswerk gedaan bij ADI Negev-Nahalat Eran, ons rehabiliterende dorp in het zuiden van Israël. Het dynamische duo bracht hun tijd door in de kinderboerderij, manege en de therapeutische tuin en assisteerden ADI-bewoners tijdens hun revalidatiesessies.
Soroosh besloot een ADI-vrijwilliger te worden na een ontmoeting met majoor-generaal (Res.) Doron Almog, de voorzitter van ADI Negev-Nahalat Eran, tijdens een conferentie in Duitsland. Voorafgaand aan die ontmoeting had hij nog nooit van ADI gehoord, maar Doron’s passie voor “inclusion” en zorg voor gehandicapten inspireerde Soroosh om zich bij de ADI-familie aan te sluiten. Soroosh en Bijan ontwikkelden geweldige relaties met de ADI-bewoners, personeel en vrijwilligers en ze vonden het moeilijk om weer te vertrekken.
“Op de terugweg naar Londen gaf Bijan aan hoe dankbaar hij was dat hij de gelegenheid had om als vrijwilliger bij ADI te werken, en ik ook”, schreef Soroosh in zijn afscheidsbrief aan Doron en de ADI-staf. “Het zien van kinderen en jong volwassenen met ernstige cognitieve en lichamelijke beperkingen die worstelen met eenvoudige taken en toch nog steeds de kracht vinden om te glimlachen en gelukkig te zijn, motiveerde ons om onze eigen vreugde in het leven te vinden. We zullen ADI altijd als een ongelofelijk gelukkige plek beschouwen. ”
We zijn Soroosh en Bijan dankbaar dat ze hun leven even in de pauze stand hebben gezet om als vrijwilliger bij ADI te werken. Het is duidelijk dat ze de ervaring zinvol en inspirerend vonden. We hopen dat hun verhaal anderen zal motiveren om vrijwilligerswerk te doen bij ADI en inclusie van gehandicapten in hun eigen gemeenschap te bevorderen. Inderdaad, de impact van een enkele daad van vriendelijkheid is echt onbeperkt.
