“Na een dag in Jeruzalem vertrokken we naar Ze’elim. Daar overnachtten we in een kibboets. ’s Avonds werd ons gezegd dat er bommen over zouden kunnen komen en dat, als het alarm zou afgaan, we we binnen 30 seconden in de bunker moesten zijn. Om 03:30 werd ik wakker en hoorde ik iets wat ik niet thuis kon brengen. Het leek me geen alarm. Later hoorde ik het weer en heb ik toch mijn kamergenote maar wakker gemaakt: ‘Wat hoor ik?’. ‘Krekels.’ ‘Oké.’ (Voor alle meelezende ouders en familieleden: Wees niet bang dat de bommen over ons heen vliegen, deze mededeling moet volgens wettelijke voorschriften gedaan worden. Er zijn echter wel veel krekels.
Woensdag en donderdag waren gereserveerd voor vrijwilligerswerk bij ADI in de Negev. ADI is Israëls grootste zorgnetwerk voor kinderen met een ernstige meervoudige beperking. De eerste dag heeft de groep veel gedaan in de tuin. Zelf was ik niet aanwezig, maar de foto’s zeggen mij genoeg. Donderdag ben ik wel mee geweest en heb ik met eigen ogen gezien hoe hard er is gewerkt. Ik heb respect voor de inzet van m’n groepsgenoten in deze hitte.
Na een paar uurtjes werk kregen we een rondleiding over het terrein, waarbij wij ook nog het geluk hadden de oprichter van ADI te ontmoeten. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik geen woorden heb om te omschrijven wat ik daar heb ervaren. Het is zoals de oprichter zei: Wij zetten ons hier in om de kinderen de maximale levensstandaard te bieden en geven hen al onze liefde. Nou, die liefde was voelbaar. Tussen medewerkers en vrijwilligers onderling, maar ook van de medewerkers en vrijwilligers richting de bewoners.
Bij ADI zul je de kinderen nooit de hele dag in bed zien liggen, maar wordt met inzet van verschillende therapeuten alles uit de kinderen gehaald wat er inzit, zoals de vrijwilliger zei die ons rondleidde: ‘Wij doen wat ouders voor hun kinderen doen. Ouders brengen hun kinderen naar school. Wij ook. Ouders zorgen voor hun kinderen en geven hen liefde. Wij ook!’ Ik heb met eigen ogen mogen zien wat het inhoudt om niet te denken vanuit de beperkingen van mensen, maar om mensen met een beperking een volwaardig leven te bieden. Dat is iets wat mij altijd bij zal blijven.”
Melinda Bettink (19) is één van de tien jongeren die deze zomer vloggen en bloggen over hun vakantie voor Puntuit. Melinda komt uit Kootwijkerbroek en is met een Koersvakantie van de Jeugdbond Gereformeerde Gemeenten (JBGG) in Israël.
Bron: https://www.puntuit.nl/nieuws/melinda-in-israel-wakker-liggen-van-krekels
