Inmiddels ben ik alweer een week thuis in het koude Nederland en kijk ik terug op drie prachtige maanden in Israël.
Ik mocht super mooi en inspirerend werk doen bij de gehandicapte bewoners van ADI Negev. Het werk was soms vermoeiend maar veel vaker was het heel dankbaar werk.
Elke dag heb ik wel kunnen lachen met de bewoners! Ook leerde ik daar veel medewerkers kennen en hebben we ondanks de grote cultuurverschillen en soms een taalbarrière een geweldige tijd met hun gehad!
De meeste andere vrijwilligers waren ook Nederlands, en omdat we elke dag samen woonden en werkten, werden we een hechte club vrienden. Ook maakten we vrienden met de Joodse vrijwilligers en jongeren uit de buurt.
Naast het werk hadden we ook genoeg vrije tijd om af en toe Jeruzalem, Tel Aviv, de Dode Zee of andere mooie plekken te bezoeken. De een na laatste week heb ik zelf nog een reis gemaakt naar het Noorden waar het landschap weer heel anders is dan in de Negev.
Ik wil iedereen bedanken die ik heb leren kennen. Ik heb zoveel geleerd over het land, de mensen, de culturen, en hoe ik daar tussen heb kunnen leven 😉 Ik zie het als Gods zegen dat ik daar even heb mogen wonen, werken en reizen. Het was een tijd om nooit te vergeten! En natuurlijk… zal ik ooit terug komen 
❤️ God zegene jullie.
Eline
