Israëla werd in 1954 als ‘Jacqueline’ geboren in Marokko als 2e van 7 kinderen (6 meisjes en 1 jongen). Nog geen 10 maanden later emigreerde de familie met Jacqueline naar Israël. Na in verschillende immigranten-absorptiekampen te hebben geleefd, verhuisde het gezin naar Yehud in centraal Israël. Ze studeerde aan een lokale basisschool en aan de religieuze “Mikva Israel” middelbare school. Tijdens haar dienst in het Israëlische leger ontmoette zij Chanan, trouwde met hem in 1976 en verhuisde naar de kibboets “Ein Zurim” in zuid-Israël.
De passie voor onderwijs en kinderen begon al op de kibboets. Al snel werd Israëla de mythologische kinderleidster van de kindergroep “Lehava” en begon haar studies –Bachelor en Master-studies- in maatschappelijk werk aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem. In 1988 verliet het gezin de kibboets en verhuisde naar het nabij gelegen dorp, Merkaz Shapira en begon haar werk in een dichtbijzijnde stad, Kirjat Malachi, als maatschappelijk werker en tevens in een verpleeghuis in Gadera waar zij ook assisteerde in het oprichten van het kinderdagverblijf “Moriya” wat later uit zou monden in “ALEH Gedera”, vandaag de dag nog deel van het ALEH-netwerk.
Terwijl Israëla met veel passie bij “Moriya” werkte was zij in 1997 ook actief partner in de oprichting van het destijds kleine centrum, wat vandaag de dag ADI Jerusalem is. Al snel werd er gesproken over het oprichten van een soortgelijk centrum in de Negevwoestijn en met die wens begon Israëla met het plannen van het rehabilitatiedorp “ADI Negev – Nachalat Eran”. Ze leidde het stuurteam voor de oprichting van het dorp en zag haar droom in 2005 uitkomen.
Tot groot verdriet van haar dierbaren werd er in 2008 kanker vastgesteld maar na operaties en behandelingen keerde ze terug naar haar normale leven. Echter, in 2010 keerde de kanker terug en na een korte strijd overleed Israëla.
Israëla was een belangrijke mijlpaal in de visie van het dorp en de andere “centra van liefde” in Israël. Haar hart is altijd uitgegaan naar de bewoners en hun families.
Het dorp blijft groeien en ontwikkelen volgens de visie.
Moge de nagedachtenis van Israëla tot een zegening zijn
