Jeanettes privé vrijwilligersuitje

Jeanette

Verslag van een klein uitje als bedankje voor mijn vrijwilligers werk. Dit omdat op zondag 12 november mijn vertrek naar Nederland is….helaas.

Na wat leuk email contact met Yael ga ik haar ontmoeten. Spannend hoe zal ze d’r uit zien. En hebben we echt een klik met elkaar. Kan het kantoor niet echt vinden. Bel haar en ze komt me buiten ophalen. Nog even wat werk afmaken vertelt ze. Krijg ik een afscheid tas van ADI (thuis verrast door de twee mooie kadootjes van ADI). Vind het nu al leuk. We gaan wandelend op stap. Heerlijk ik houd van wandelen was erg blij dat Yael hier ook van houdt.

Pratend over Israël waar ik van houd en hoe dat komt. Gewoon als kind al. Liefde voor het Joodse volk. Vertellen dat het belangrijk is om dat ook te laten weten. Dat er in Nederland mensen zijn die van het Joodse volk en Israël houden. Al pratend babbelend lopen we door Jaffastraat op weg naar de Hurva-synagoge. Want daar gaan we heen, allebei daar nog niet eerder geweest.

Ja en dan is daar opeens die zaak waar een leuke tas hangt. Een hele mooie tas. Nou waarom koop je hem niet zei ik tegen Yael. Na wat kijken en overredingskracht het besluit de tast toch maar alvast te kopen. Niet wachten op het salaris. Ja en dan flap ik eruit vind hem ook leuk… het is de laatste in deze kleur. In een andere kleurscharkering zijn er nog meerdere. Yael vind de andere kleur ook mooi, ik niet. Zij koopt de andere kleur en mij gunt ze daardoor die andere. De nieuwe tas wordt door haar gelijk ingeruimd en in gebruik genomen.

Daar gaan we de winkel uit ik met die ene laatste en Yael met de andere…. Lief.

Lopend door de Jaffagate door de Armeense en Joodse wijk naar de Hurva-synagoge. Onderweg nog een mooie rododendron struik tegen gekomen en op de foto vastgelegd. Ook nog een leuke foto van Yael gezien van een andere uitje. Het leuke is dat ik beter de weg weet dan Yael. Het is een grappige bijkomstigheid toch.

Entreekaartjes gekocht. Door middel van een audiogids (inbegrepen in de entreeprijs) bezoeken we de Hurva-synagoge vanaf de begane grond tot aan boven.

Op de eerste verdieping begint het bij een mooie goud kleurige deur. De Hurva-synagoge (Hebreeuws: Beit HaKnesset HaHurba, volledige naam: Churvat Rabbi Jehuda Hechassid) ligt in de Joodse wijk van de Oude Stad Jeruzalem is een Asjkenazische synagoge en was een van de belangrijkste synagogen van de Jisjoev. Tot de verwoesting door Jordaanse troepen tijdens de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948 was het de hoofdsynagoge van Jeruzalem. Wil je nog meer weten over de Hurva-synagoge, ga zelf een kijkje nemen, zeer interessant.

Het heeft z’n 60 jaar geduurd voordat de Israëlische regering de sjoel (Hurva-synagoge) heeft herbouwd. Dit is gebeurd naar hoe de sjoel er uitzag in de 19e eeuw.

Direct naast de sjoel staat een moskee, die sinds de Zesdaagse Oorlog in 1967 onaangetast is gebleven. De Hurva-synagoge is volledig gereconstrueerd en op 15 maart 2010 opnieuw ingewijd.

Het is een prachtige synagoge van binnen heel erg mooi en het bezichtigen waard. Het uitzicht is op de eerste verdieping verrassend veel groen te zien. Kijkend over de daken weten we nog niet wat voor uitzicht ons te wachten staat als we de mooie ijzeren trap hebben beklommen.

Deze zwarte ijzeren trap heeft een fraaie vormgeving. Dan komen we op de balustrade die rond om de koepel van de synagoge is. Het uitzicht is verbluffend en Yael vertelt mij dat vanaf een bepaald punt Abraham met Jakob heeft gelopen naar de berg Moria. Dat is een afstand van als je heel langzaam loopt hooguit twee uur. Abraham heeft er drie dagen over gedaan. Dit geeft wat om over na te denken. Een verbluffend mooi uitzicht met zicht op de woestijn en ook de muur die nodig is voor bescherming. Aan de buitenkant kijk je uit over Jeruzalem en besef je hoe hoog het gebouw is ten opzichte van de rest. Aan de binnenkant van de koepel heb je een heel mooi uitzicht over de centrale ruimte van de synagoge. Vooral het uitzicht vanaf boven is prachtig. En we waren de hele tour met zijn tweeën en dat vonden we allebei geweldig. Ook het geluid van een sjofar was aangenaam om te horen. Helemaal Jeruzalem. We waren alle twee onder de indruk.

Op naar de koffie … weet effe niet meer de naam maar het is met uitzicht op de Olijfberg. Heerlijk koffie gedronken en ondertussen wat evaluatie formulieren invullen. Op weg naar het volgende uitje.

Tempelinstituut of boekhandel.. het werd het Tempelinstituut…. En Yaelle werd aangenaam verrast. Twee oude bekenden die ze al heel lang niet meer had gezien. Echt leuk en typisch Israël je komt daar op de meest onverwachte plekken een bekende tegen. Heel leuk voor haar.

Het Tempelinstituut…yehh we hadden weer geluk …net voor de tour hier begon moest een andere bezoekster haar man nog halen … Wij keken elkaar aan ja ….en ja we hadden weer een tour met zijn tweeën.

Een rondleiding in een actuele digitale sfeer met adembenemende resultaten. Wanneer je op visuele tour door het heiligdom beweegt, kan je de Menora zien, het wierook altaar en de toonbrood tafel, die allemaal al voorbereid zijn door het instituut, naast 70 andere heilige spullen. Een hele uitleg over de Derde Tempel en de kant en klare plannen voor uitvoering. Je wordt rondgeleid per ruimte. Het licht brandt in de kamer waar je bent en in de volgende ruimte is het licht nog uit. Daar kwamen wij achter door te vroeg de volgende deur te openen. Je wordt namelijk geïnstrueerd door een audio gids die je via een luidspreker hoort. Ja en daar stonden we in een donkere kamer…. Help het spookt, gieren van de lach en vlug terug naar de vorige kamer.

Vanaf dit moment is het niet meer goed gekomen met ons. We zijn gierend van de lach de andere ruimtes (3 stuks) door gegaan af en toe waren we wel weer stil. Maar als we weer naar een volgende ruimte gingen door de deur kregen we spontaan weer de slappe lach. Ze hebben ons vast in de winkel horen lachen. Na de laatste ruimte kwamen in de winkel en kregen we de bezoekers van de winkel ook aan het lachen. We voelden ons ongemakkelijk en zijn maar gauw naar buiten gegaan.

Door de oude stad samen terug lopen via de Jaffa-gate naar de lightrail. Nog napratend en lachend. Het andere uitje van 12 november is naar de woestijn. Jammer dat ik niet mee kan. Ga zelf wel kijken … nou dat is een avontuur op zichzelf geworden. Het was een hele leuke dag. Had hem niet willen missen.

Help ADI’s kinderen meer reden tot lachen te geven

We maken een verschil in de levens van Israëlische kinderen met ernstige en complexe beperkingen, en dat kunt u ook! Door één van onze vele levensveranderende projecten te sponsoren, stelt u onze kinderen in staat om een betekenisvol leven te leiden, ongeacht de ernst van hun beperkingen.