Misschien heb je het wel eens voorbij zien komen op isreality.nl of onze Facebook-pagina: de oproep om voor een paar maanden als vrijwilliger aan de slag te gaan bij de Israëlische hulporganisatie ADI, waar meervoudig gehandicapte kinderen een liefdevol thuis vinden. Een bijzondere ervaring voor als je bijvoorbeeld een tussenjaar hebt of bent gestopt met je studie.
Joëlle (18) zag die oproep ook en besloot meteen haar koffer te pakken. Inmiddels is ze alweer een paar weken actief als vrijwilligster bij ADI in de Negev-woestijn. We vroegen haar hoe ze het tot nu toe ervaart: “Ik moet er nu nog niet aan denken om terug te gaan.”
Op dinsdag 3 mei organiseert ADI om 19:30 uur een informatieavond in Nijkerk voor mensen die geïnteresseerd zijn in vrijwilligerswerk bij één van hun afdelingen. Lijkt jou dat ook wel wat en wil je hier meer over weten? Meld je dan snel aan door een mailtje te sturen naar [email protected]!
Joëlle, hoe ben je op het idee gekomen om vrijwilligerswerk bij ADI te gaan doen?
“Toen ik net was gestopt met mijn studie zag ik op de Isreality-pagina in Israël Aktueel een korte oproep staan om vrijwilligerswerk te doen bij ADI. Verder stond daar nog weinig over wat het vrijwilligerswerk inhield, maar eigenlijk was ik op dat moment al om. Vorig jaar ben ik in de zomer ook in Israël geweest. Mijn ervaring was toen zo goed dat ik graag een keer terug wilde. Dit was dus de uitgelezen kans! Ondanks dat ik geen ervaring in de zorg of het werken met mensen met een verstandelijke en lichamelijke beperking heb, heb ik niet geaarzeld om deze nieuwe ervaring aan te gaan.”
Ondanks dat ik geen ervaring in de zorg of het werken met mensen met een verstandelijke en lichamelijke beperking heb, heb ik niet geaarzeld om deze nieuwe ervaring aan te gaan.
Heb je het naar je zin bij ADI?
“Ik heb het heel erg naar mijn zin en heb dus absoluut geen spijt van mijn keuze! De omgeving is hier echt geweldig. De mensen, de manier waarop ADI is opgebouwd en niet te vergeten: het land Israël… De medewerkers bij ADI zijn heel erg lief en hebben het beste met elkaar en ons voor. Ook tijdens het werken met de bewoonsters krijg je vaak veel liefde terug voor het werk wat je doet. Het is mooi om te zien dat de bewoonsters, ondanks dat ze natuurlijk niet altijd even makkelijk zijn, heel blij kunnen zijn. Ik spreek wel eens ouders of familieleden van bewoners die vol lof en dankbaarheid over ADI praten.”
Hoe zien je werkdagen bij ADI eruit?
“Meestal werk ik een ochtendshift van 07:00 tot ongeveer 13:30 uur. We worden vanaf onze vrijwilligerswoning in Maslul (waar het trouwens héél gezellig is!) met de taxi naar ADI gebracht. Hier worden de bewoonsters dan langzaam wakker. Na het wassen en aankleden komen ze één voor één in een gemeenschappelijke ruimte. In deze ruimte doe ik vaak eerst hun haren in model en schoenen en sokken aan.
Met sommigen speel ik iets wat al aardig lijkt op een spelletje, terwijl anderen het al leuk vinden als je alleen maar hun hand vasthoudt.
Daarna vermaak ik de bewoonsters eigenlijk een beetje. Met sommigen speel ik iets wat al aardig lijkt op een spelletje, terwijl anderen het al leuk vinden als je alleen maar hun hand vasthoudt. Verder lak ik bijvoorbeeld de nagels van de bewoonsters en smeer ik hun handen in met bodylotion. Veel van de bewoonsters leven bij zulke activiteiten helemaal op. Dan is het tijd voor het ontbijt, waarbij ik bewoonsters voer of help zelf te eten.
Rond 09:45 gaan sommige bewoonsters naar de tazuka, de dagopvang. Vaak help ik mee bij de dagopvang, waar de bewoonsters activiteiten doen die bij hun kunnen passen. Om 11:30 heb ik lunchpauze met de andere vrijwilligers in de cafetaria, waar vaak een lekkere lunch voor je gemaakt wordt. Na mijn eigen lunch is het ook tijd voor de lunch van de bewoonsters. Dit neemt net als het ontbijt weer flink wat tijd in beslag, omdat bijna alle bewoonsters van mijn huis gevoerd moeten worden. Rond half twee zit de werkdag erop en brengt de taxi ons weer naar Maslul, waar we de rest van de middag vrij hebben.”
Door de ervaring die je hier opdoet vormt het dus ook jezelf op persoonlijk gebied. Daarnaast vind ik het heel mooi dat ik juist in dit land iets mag betekenen voor de zwaksten in de samenleving. De tijd vliegt voorbij en ik moet er nu nog niet aan denken om terug te gaan…
Tussendoor ook nog wat tijd om wat van Israël te zien?
“Ik ben nu ruim drie weken in Israël en ben inmiddels in onder meer Jeruzalem, de Dode Zee en Eilat geweest. Verder heb ik op vrije middagen wat plaatsen in de buurt bezocht, zoals Beer Sheva, Netivot en Yeruham. De vrijwilligerscoördinator bij ADI Negev is heel erg flexibel in het plannen van vrije dagen. Het is altijd mogelijk om zelf te kiezen welke dagen je vrij hebt, hoewel ze je bij voorkeur niet op shabbat vrij geven. Tip: voor verschillende uitstapjes is het handig om te regelen dat je na de ochtendshift rond 14:00 vertrekt, vervolgens je twee vrije dagen opneemt en de dag erna een avondshift werkt, die om 15:00 begint. Zo kun je overnachtingen boeken op een andere plek in Israël en kan je, je vrije dagen optimaal besteden. Dit hebben wij bijvoorbeeld gedaan toen we drie dagen lang Eilat bezochten.”
Waarom zouden anderen volgens jou ook vrijwilligerswerk moeten gaan doen bij ADI?
“Het is op heel veel verschillende gebieden een verrijkende ervaring. Ook, of zelfs vooral, als je nog geen ervaring met het werken in de zorg hebt. Ik kijk nu zelf al op een heel andere manier tegen mensen met een meervoudige beperking aan. Door de ervaring die je hier opdoet vormt het dus ook jezelf op persoonlijk gebied. Daarnaast vind ik het heel mooi dat ik juist in dit land iets mag betekenen voor de zwaksten in de samenleving. De tijd vliegt voorbij en ik moet er nu nog niet aan denken om terug te gaan…”
Check ook de speciale Facebook-pagina voor vrijwilligers bij ADI!
