Wandelend door de straten van Jeruzalem, passeer ik veel mensen met veel verschillende culturen. Israël is een land van vele culturen; Joden, Arabieren en Christenen wonen er tezamen. Problemen tussen mensen van deze verschillende culturen zijn aan de orde van de dag. Wandelen door de deur van ADI Jeruzalem, zie ik een compleet andere wereld. Een wereld waar culturen samenkomen, een wereld van zorg en een wereld waarin politiek niet zo belangrijk is. Welkom in de wereld van ADI.
‘Een andere wereld’, dat is een goede benaming voor deze organisatie. Verschillende culturen en religies ontmoeten elkaar binnen deze organisatie en achtergrond is niet belangrijk. Iedereen voelt zich verbonden in de zorg voor de kinderen. De kinderen zijn belangrijk en ze verdienen liefde en goede zorg. Dit is hun huis en ADI is hun familie. Politieke kwesties en visies die deel uitmaken van de samenleving buiten de muren van ADI zijn niet toegestaan binnen die muren. Dus is het een andere wereld met een voelbare andere sfeer.
Ik zie een Joodse verzorgster knuffelen met een Arabisch kind. Ik zie een naadloze samenwerking tussen een Arabische en Joodse verpleegkundige. Ik hoor een Joodse verpleegkundige aan haar Arabische collega vragen hoe een Arabisch woord wordt uitgesproken, gevolgd door gelach, want ze heeft een paar pogingen nodig. Ik zie een orthodox gezin, op bezoek bij hun kind, een Arabische man begroeten.
Verschillende culturen in de zorg is heel bijzonder en kan ook erg handig zijn. Er is altijd iemand die de culturele achtergrond van de patiënt en zijn familie begrijpt, wat belangrijk is voor een betere kwaliteit van zorg. Voor multiculturele zorg, moet de relatie tussen de patiënt, familie en verzorger gebaseerd zijn op vertrouwen. Zonder zo’n relatie, kunnen religieuze en culturele barrières niet worden overbrugd.
ADI heeft haar wortels in de joodse wet en religie en beslissingen worden genomen op basis van de Thora. In de Thora is gelijkheid voor iedereen belangrijk. Iedereen verdient zorg en niemand kan worden geweigerd. Als zorgverleners zorg bieden op basis van zo’n gelijkheidsprincipe, zullen barrières vervagen. Met zo’n gelijkheidsprincipe bedoel ik: het behandelen van elke patiënt op dezelfde manier, ongeacht hun culturele of religieuze achtergrond. Een goede samenwerking tussen zorgverleners van verschillende achtergronden is mogelijk wanneer ze dezelfde doelstellingen hebben en op hun patiënten gericht zijn. Wederzijds respect is hierbij van cruciaal belang.
Mijn dienst zit erop en ik verlaat het ADI gebouw. Ik kijk achterom en zie twee vrouw praten en lachen, de één Joods en de ander Arabisch. Het is zeker een andere wereld binnen deze stevige muren en ik vind het moeilijk om de sfeer te verklaren. Misschien is het juiste woord ‘vreedzaam’. ‘Een vreedzame andere wereld’. Ja, dit is mijn beschrijving van deze prachtige organisatie.
Geschreven door Julia Burgers die als studente “Global Nursing” van de CHE stage deed bij ADI in Jeruzalem.
