Een van de bewoonsters van het dorp die in direct contact met de besmette verpleegster is geweest is Or Amar, 24 jaar oud en voor 100% beperkt. Ze lijdt verder aan het zgn. Rett syndroom. De moeder van Or, Liz, vertelt over het moment dat ze geïnformeerd werd en haar zorgen die elk moment groter worden. “Om 8 uur ‘s morgens werd ik op de hoogte gesteld dat de verpleegster besmet was en dat ze het heel erg vinden, maar dat de bewoners in quarantaine moeten” vertelt Liz. “Om eerlijk te zijn, voelde ik al aan dat er iets niet helemaal goed was, een gevoel van een moeder. Al twee weken huil ik dat ik mijn meisje wil zien”.
Liz wilde haar dochter bezoeken in de afgelopen weken, zoals ze dat heel frequent doet, maar in verband met het virus mocht niemand ADI Negev in. “Ik had er volledig begrip voor”, vertelt ze “Ik heb mijn meisje 21 jaar in huis verzorgd als een parel. Sinds ze in ADI Negev woont kom ik minstens één keer per week helemaal uit het Noorden naar de Negev woestijn, omdat zij mijn leven is.”
Nu wacht ik in spanning af op de testresultaten. “Ik hoop heel erg dat ze niet besmet is, G’d verhoedde” vertelt ze. “In elk geval zal ik naast haar staan. Als ze negatief getest wordt haal ik haar direct op en doen we de quarantaine thuis. Ik zal in elk geval bij haar zijn, ook als ze onverhoopt positief getest wordt, maar ik hoop en bid tot de Eeuwige dat alles goed zal uitvallen. Or heeft 24 uur per dag zorg nodig. Ze kan niet praten en is niet zindelijk, net als een baby, mijn baby”.
Over ADI Negev heeft ze alleen lof. “Ik ben heel erg tevreden over ADI Negev. Ik heb het meest dierbare voor mij aan hen overgedragen. Ik weet dat Or de best mogelijke zorg ontvangt en men 100% geeft. Ik bedank iedereen van ADI Negev altijd, het hele jaar door. Ze doen heilig werk en ik hoop dat we alleen maar sterker uit dit hele verhaal komen. Het heeft me twee jaar gekost om een zo geweldige plek voor Or te vinden, we hebben veel doorgemaakt tot ze in ADI Negev is gaan wonen.”
Bron: https://shavvim.co.il/
