Een paar weken geleden kregen we via via een verrassend verzoekje of we een Nederlandse toerist konden rondleiden in ADI. Esther had 20 jaar geleden vrijwilligerswerk gedaan bij ADI in Jeruzalem en zou het graag nog eens terugzien. Ze kwam samen met haar zus, die haar 20 jaar geleden ook opgezocht had toen ze negen maanden in Israel was. De zus was echter nog te jong om zich er iets van te herinneren. In tegenstelling tot Esther, die een aantal van de bewoners van toen nog bij naam kende en herkende en een aantal foto’s uit de oude doos ingescand op haar telefoon had staan.
Zo zag ze Rachel in een klasje zitten en wist zich nog te herinneren dat zij ook een tweelingzusje had op ADI en dat Hagit ook bij hen op de kamer sliep. Wat een verrassing toen we zowel het tweelingzusje en Hagit even later tegenkwamen. Die waren jonge tieners 20 jaar geleden, maar nog niet veel veranderd. Ook ontmoetten we Ayala, die toentertijd alleen rustig werd als ze voor de radio gezet werd. Nu zat ze rustig in de groep met anderen en genoot van Esther’s aandacht.
Ayala (voor de radio – alleen daarmee kregen we haar stil) en collega- vrijwilliger Suzanne.
Ook kwamen we Tal tegen die ze niet direct herkende, maar toen ik z’n naam noemde, meteen met goede herinneringen associeerde. Tal was nog een kleuter 20 jaar geleden en is uitgegroeid tot een flinke volwassen man.
Behalve voor Esther en haar zus, ook voor mij die nog maar 3 jaar rondloop bij ADI een bewogen bezoek. Te beseffen dat ADI-Jeruzalem al meer dan 20 jaar een thuis is voor deze bewoners, maar ook wat voor impact negen maanden vrijwilligerswerk in 1999 heeft gehad op een jonge vrouw, zodanig dat ze nu 20 jaar later nog steeds de kinderen van toen bij naam kent en herkent.
Ook indrukwekkend om aan de hand van Esthers verhalen van 20 jaar geleden te beseffen hoe enorm veel ten goede er veranderd is in de zorg in Israël en bij ADI in het bijzonder.
ADI Jerusalem 1999
ADI Jerusalem 2019
Toen bestond het gebouw van ADI alleen uit de eerste verdieping, waar de kinderen sliepen en bezig gehouden werden. Sindsdien zijn er vier verdiepingen bovenop gebouwd en omgetoverd tot een modern woon, onderwijs, verpleeg, therapie en dagbestedingscentrum waar de kinderen echt uitgedaagd en gestimuleerd worden.
Dank je wel Esther voor je bezoek en je liefde en aandacht voor de kinderen van ADI. Je hebt 20 jaar geleden een enorm verschil gemaakt op een manier die tot in het heden door echoot.
