Ondertussen mag ik al bijna 6 maanden hier in Israël mijn tijd geven voor ADI en de patiënten. Al 5 maanden mag ik mijn werk doen in het revalidatiecentrum (shikum) binnen ADI. Na een maand werken in een huis met gehandicapte bewoners ben ik overgegaan naar de shikum. Hier kan ik mijn achtergrond in de fysiotherapie heel mooi inzetten.
Die lach op het gezicht…
Wanneer de mensen vrij zijn van therapie, kan ik met hen, extra therapie doen. Extra trainen waar ze nog moeite mee hebben, verder opbouwen van wat ze al behaald hebben of gewoon even activeren. Vanuit de therapeuten krijg ik alle vrijheid mijn dag zelf in te vullen, dat werkt erg fijn. Daarnaast ben ik sinds 2 maanden op 2 ochtenden in de week ook te vinden bij de gehandicapte bewoners. Ik heb een lijst met mensen waarbij ik hun loopvaardigheid op een heel praktische manier train. Die lach op het gezicht, maar ook de vaardigheden ontdekken die ze hebben zonder dat je het verwacht, is echt heel leuk!
Over 2 maanden zit mijn tijd er hier alweer op. Ik ben benieuwd wat ik nog allemaal mag gaan beleven, zo staat er nog een bezoek uit Nederland en 2 hardloopwedstrijden voor ADI op de planning! Daarnaast hoop ik deze maanden waardevol te zijn in woorden en daden voor de patiënten en bewoners én te genieten van het werk en de steeds kleurrijker wordende natuur!
Groetjes,
Tom
