Sjaloom vanuit ADI
Toen ik hier net kwam werd mij gevraagd of ik Engels kan spreken. En gelukkig kan ik wel een woordje Engels spreken. Maar toen vroegen ze ook of ik Hebreeuws kan spreken. Ik weet hoe ik ja en nee moet zeggen maar daar blijft het dan ook een beetje bij. Het was dus een behoorlijke sprong in het diepe qua taal. Maar dat maakt het ook een erg leuke sprong 🙂
Ik werk in huis 14. Dit is een huis met mannen, vrouwen en kinderen. Je hebt huizen met alleen mannen of alleen vrouwen. Dat heb ik dus niet wat ik zelf erg leuk vind. Hierdoor kun je dus met iedereen werken. Het meeste van mijn collega’s zijn Joods, Moslim of Arabisch. Op deze manier leer ik dus ook samen te werken met met verschillende culturen. Als ik op zaterdagmiddag dienst heb brengt één van de collega’s altijd een pan met eten kip of rijst of iets anders lekkers. En dan zeggen ze tegen me Joëlle; mjam mjam wat betekent dat ik lekker mee mag eten. Wat ik natuurlijk niet verkeerd vindt. Want het eten is zooo goed hier????
“Het maakt niet uit of je uit dezelfde cultuur komt of dezelfde taal spreekt. Maar dat je de taal van de liefde spreekt.”
Op de foto zie je een bewoner. De meeste bewoners kunnen niet praten waardoor je dus opzoek moet naar een andere manier van communiceren En dat is bij hem knuffelen. Hij kan uren met je knuffelen. Wat betekent dat hij in een goeie bui is. Daarvoor hoef je dus niet eens te praten. Maar zegt liefde al genoeg. En daar gaat het denk ik om. Het maakt niet uit of je uit dezelfde cultuur komt of dezelfde taal spreekt. Maar dat je de taal van de liefde spreekt. Dat je je liefde geeft aan de bewoners. Dan maakt de rest niks meer uit. Dat heb ik wel ervaren❤️
