Thuis
Een nieuwe dag in ADI
Ik stap uit bij de bushalte en loop de bekende weg richting ADI. ADI, de organisatie die zorg draagt aan kinderen met ernstige beperkingen. Het is een prachtige organisatie waar de kinderen centraal staan en de zorg ontvangen die zij verdienen. In deze organisatie ben ik erachter gekomen hoe kwetsbaar het leven is maar vooral ook hoe mooi het leven is. Een nieuwe dag vandaag en ik ben benieuwd wat mij allemaal te wachten staat!
ADI is een prachtige organisatie waar de kinderen centraal staan en de zorg ontvangen die zij verdienen.
Het kleine bedoeïnenjongetje
9.00 uur: al geruime tijd geleden schreef ik over het kleine bedoeïenen jongetje dat in ADI woont. Hij is geboren in een bedoeïenfamilie en heeft het syndroom van Down. Het jongetje heeft een relatief goede ontwikkeling ten opzichte van de andere kinderen in ADI maar vanwege de privéomstandigheden van de familie van het jongetje is thuis wonen geen optie. (Zie ook het artikel ‘Dit is hun thuis’)
In het afgelopen jaar is hij enorm gegroeid en heeft hij zich redelijk goed ontwikkeld. Hij is een kindje dat het iedere morgen weer voor elkaar krijgt een glimlach op je gezicht te toveren. Als hij honger heeft (wat vaak het geval is), maakt hij eetgeluidjes en wrijft hij over zijn buikje, als hij gedag wil zeggen steekt hij zijn armpje in de lucht, wuift als een koning en zegt ‘bye bye’.
Een klein mensje dat heel goed weet wat hij wil. Vandaag zie ik hem op de gang lopen met behulp van een looprekje. Zodra hij mij in het vizier krijgt, ‘wuift’ hij vrolijk. Een warm gevoel bekruipt mij, wat ben ik trots!
Hij is een kindje dat het iedere morgen weer voor elkaar krijgt om een glimlach op je gezicht te toveren.
De kwetsbaarheid van het leven
11.00: Ik zie haar levenloze lichaampje dat in het bedje naar een speciale kamer wordt gereden. Helaas is er vandaag een baby’tje van nog maar zeven weken oud overleden. Ze had een genetische afwijking en haar overlevingskansen waren gering. Zo kort was haar leven. Het warme gevoel van eerder wordt overschaduwd door verdriet. Het is onnatuurlijk om zo’n klein mensje te zien sterven maar het is een troost te mogen weten dat ze nu thuis is.
Het leven is kwetsbaar maar ook heel mooi.
Twee verschillende situaties die een dag in ADI typeren. Het leven is kwetsbaar maar ook heel mooi. Ik weet dat God heel dicht bij alle kinderen is in ADI en dat hij dag en nacht over hen waakt. Hij is er in elke situatie.
OVER DE AUTEUR

Julia woont en werkt in Jeruzalem. Bij ADI zet zij zich in voor de beste zorg voor meervoudig gehandicapte kinderen. Voor cvi.nl schrijft ze over haar werk bij ADI, maar ook over bijzondere ontmoetingen in Israël.