Ik kende Israël van enkele vakanties, maar nooit gedacht dat ik op m’n 62e in Israël vrijwilligerswerk zou gaan doen! Door mijn liefde en hart voor het Joodse volk raakte een artikel over ADI in ons kerkblad me zo dat ik me direct aanmeldde als vrijwilliger. Op ADI-Negev ingedeeld in de mannen-woning Shahar, waar Peter-Paul me inwerkte zodat ik al snel aan de slag kon. Heel mooi om te zien dat je het vertrouwen krijgt van de bewoners als je elkaar beter hebt leren kennen!
Heb het helpen van de meervoudig gehandicapten als erg dankbaar werk ervaren. Prachtig om iets voor hen te betekenen en het kleine verschil in hun dagelijkse dingen te maken. Mijn geringe ervaring in de zorg vormde geen enkele hindernis.
Het verblijf als iets oudere man tussen zes jongeren in het vrijwilligershuis in Maslul was soms een uitdaging, maar we konden het heel goed met elkaar vinden. Ik heb bewondering voor de jongelui die zich vaak een langere periode inzetten voor de gehandicapten.
Heb tevens erg genoten van de natuur in de Negev en Judea woestijn.
Het na zes weken afscheid nemen viel niet mee, je raakt snel gehecht aan de bewoners.
Ik kom heel graag een keer terug voor een vervolg! Le’hitra’ot..!
Ed.
