Nooit alleen

Ze wordt langzaam wakker en opent voorzichtig haar oogjes. Dit meisje van drie maanden oud is het jongste kindje op de afdeling. Ik sta naast haar bedje en voorzichtig ontkoppel ik haar van de vele draden waaraan zij vastzit. Het is tijd om haar te verzorgen dus dan moet dit even gebeuren.

Het is niet zo’n prettig gezicht om dit kleine meisje zo te zien, maar het is nodig. Het verpleegteam houdt haar continu in de gaten door middel van een monitorsysteem. Haar verzorgster neemt haar mee naar de badkamer en ik maak haar bedje gereed voor als ze zo weer terug komt. Gelukkig is er een speciaal vrijwilligersteam ingezet om haar zoveel mogelijk vast te houden, anders zou ze hier maar liggen de hele dag.

Ik leg haar terug in haar bedje en koppel haar weer vast aan de draden. Ze is rustig en kijkt wat om zich heen. Ik blijf een tijdje bij haar staan en heb het er toch wel moeilijk mee om dit kleine meisje zo alleen in een bedje te zien liggen. Elk kindje heeft een moeder nodig, zeker als ze nog zo klein zijn.

Elk kindje heeft een moeder nodig, zeker als ze nog zo klein zijn.

We weten niet of ze kan horen, maar naar horen zeggen reageert ze enigszins op geluiden. Ik zing een liedje voor haar: ‘De Here zegent jou, en Hij beschermt jou, Hij schijnt zijn licht over jouw leven. Hij zal genadig zijn en heel dichtbij je zijn, Hij zal zijn vrede aan je geven’. Ik word er zelf ook rustig van, en in de wetenschap dat God waakt over dit kindje laat ik haar achter.

ADI is een thuis voor veel kinderen. Zij verblijven hier dag en nacht. ADI probeert zoveel mogelijk een thuissituatie te creëren, maar met zoveel kinderen is dit niet altijd even makkelijk.

Als ik nachtdienst heb, begint er soms in de stilte een kindje te huilen. Dat zijn van die momenten waarop je de situatie waarin deze kinderen verkeren, weer eens goed beseft. Op die momenten bid ik om bescherming voor alle kinderen en ik ben dankbaar dat ik mag weten dat God elk kindje op het oog heeft en dat zij niet alleen zijn. Deze wetenschap maakt het werken in een zorgzetting als deze draaglijker.

Bron:
https://christenenvoorisrael.nl/2018/12/nooit-alleen/

OVER DE AUTEUR

Julia

Julia woont en werkt in Jeruzalem. Bij ADI zet zij zich in voor de beste zorg voor meervoudig gehandicapte kinderen. Voor cvi.nl schrijft ze over haar werk bij ADI, maar ook over bijzondere ontmoetingen in Israël.

Help ADI’s kinderen meer reden tot lachen te geven

We maken een verschil in de levens van Israëlische kinderen met ernstige en complexe beperkingen, en dat kunt u ook! Door één van onze vele levensveranderende projecten te sponsoren, stelt u onze kinderen in staat om een betekenisvol leven te leiden, ongeacht de ernst van hun beperkingen.