Rikje van Velzel, November 2015
In Israelaktueel van juni 2014 vroeg ADI Negev, een instelling voor meervoudig gehandicapten mensen, vrijwilligers. Ik was meteen enthousiast toen ik de oproep las omdat ik voorheen in eigen land met deze doelgroep heb gewerkt. Na veel heen en weer gemaild te hebben met Shraga Evers, o.a. coördinator voor vrijwilligers van ADI, was het zover dat ik samen met Ria Wormsbecher naar Israël vertrok.
Bij het vliegveld Ben Gurion stond Shraga Evers ons op te wachten, na kennismaking en koffie reden we naar ADI NEGEV. Daar werden we hartelijk ontvangen en rondgeleid. Er zijn veel prachtige plekken op het terrein, er is een plek met paarden, geiten, kippen, een grote schildpad en een vijver met goudvissen. Verder is er een speeltuin die geschikt is voor gehandicapte mensen, zoals een draaimolen waar de rolstoelen in kunnen. Er zijn wandelpaden over het hele terrein waar spelelementen langs de paden staan die de zintuigen stimuleren. Wij hebben veel en vaak met de bewoners gewandeld en zij genoten erg van alle spullen en zeker ook met ons.
Ons werk bestond voornamelijk uit persoonlijk aandacht en liefde geven. Nadat ik een beetje was ingewerkt, heb ik op de groep waar ik het meeste werkte, hele mooie dingen meegemaakt. De meisjes hebben veel begeleiding nodig bij alles. Het wassen en kleden wordt door het vaste personeel gedaan. Het eten geven is een bezigheid waar veel tijd voor wordt genomen, met veel liefde en geduld worden de mensen met eten geholpen.
Ik heb vooral naast alle zorg, zoals eten geven, veel met de meisjes gezongen. Zelf zingen vonden ze geweldig. Israëlische liedjes, maar ook de Nederlandse kinderliedjes waren heel populair bij de meisjes. Ook balspelletjes waren sommige meisjes voor in.
Met de bewoners hebben we versieringen gemaakt voor het Loofhuttenfeest, zoals slingers voor de loofhut op het terrein. Tijdens het Loofhuttenfeest gingen wij soms in de Loofhut thee drinken en wat muziek maken.
Na verloop van tijd kreeg ik ook steeds meer contact met de vaste medewerkers. Ik begreep door hun verhalen over de oorlog met Gaza, dat ze een heel zware tijd achter de rug hadden.
Het was bijzonder hier te zijn en de medewerkers te kunnen helpen bij het werk en een luisterend oor te zijn. De blijdschap en dankbaarheid was veel en vaak aanwezig.
Ik wil de bewoners en medewerkers van ADI bedanken voor deze prachtige tijd.
